Ergen yaşlarımdan beri Iron Maiden dinlerim. Bizim zamanımızda Spotify vb. olmadığı için şarkıları tek tek değil, abilerimizin plaklarından ya da stüdyolarda kaydedilen kasetlerden ve dahi hatta onların kasetten de kasede kopyalarından albüm halinde edinirdik. E, orijinal olmayınca kasetler ve de kapakları, kaset kartonunun üstüne el ile tek tek yazardık şarkı isimlerini. Ta o zaman, Iron Maiden kasetlerinin kapaklarını yazarken dikkatimi çeken bir nokta vardı. Şarkı isimlerinin epeycesi bir yerlerden tanıdık geliyordu; bir kitabın, bir filmin adıydı çoğu. Sonra To Tame a Land‘de Muad’Dib sözcüğünü duydum; demek ki bu şarkı Dune hakkındaydı.

Tam 2 yıl 65 gün sonra (toplamı 796 gün) tekrar bir şeyler yazabilmenin haklı gururu, biraz utancı, arada geçirdiğim onca günün muhasebesi vb. ile işte buradayım. Haliyle, çok şey oldu bu sürede ama onlar değil bugünkü mevzu; içinde ay ismi geçen şarkılar.

Geçen arkadaşların Facebook sayfalarından gördüm, Ronnie James Dio‘ya saygı sunmak adına This Is Your Life diye bir tribute albüm çıkarmışlar. Ekip oldukça sağlam, Anthrax, Metallica, Rob Halford, Scorpions, Doro, Glenn Hughes filan (daha birsürü var da, yormayın beni, yukarıdaki Wikipedia linkinde var hepsi) baya bi ünlü metalci bir araya gelmiş.

Favori Power Metal grubumdur Gamma Ray. Kurucusu, gitaristi ve de vokalisti olan Kai Hansen‘i Helloween‘in kuruluşundan biliriz aslında. Kendi çizgisini izlemek üzere kurduğu Gamma Ray’i, birkaç eleman değişikliğinden sonra 1997’den beri aynı kadro ile devam ettirmiştir. Ben de hemen her albümünü büyük keyifle dinlemişimdir.

Muse’un 6. stüdyo albümleri The 2nd Law için ha çıkarttılar, ha çıkaracaklar derken biz, bir de baktık ki albüm alemlere “sızmış”. 23 Eylül’de meydana gelen bu sızma üzerine grup da radikal bi kararla “o düşük kalite sızmayı dinleyeceğinize, buyrun biz size orijinalini verelim” deyip albümü kendi web siteleri üzerinden dinlemeye açtılar. Çok da yerinde bir karar, korsan dinlemek isteyen zaten bir şekilde dinliyor nasıl olsa. Albümün resmi çıkış tarihi hala 1 Ekim 2012 olarak gözüküyor.

Anne-baba olanlarınız bilirler; olacaklar da elbet bilecekler, çocuklar belirli bir yaşa gelince saplantılı bir şekilde çizgi film izleme kültürü geliştiriyorlar. Tabi, kendi kendilerine değil. O çizgi filmlerle keyifli vakit geçirsinler diye onları tanıştıran da yine bizleriz. Ancak hesap edemediğimiz bir nokta oluyor; dünyayı onların algılaması ile bizim algılamamız çok farklı. Onlar için arka arkaya 3 defa aynı filmi seyretmek büyük bir keyifken sizi delirtme noktasına getirebiliyor. Hele ki bu filmi o hafta içinde 10 kez daha seyretmişseniz.