Baler Eskibatman hem liseden, hem de mahalleden arkadaşımızdı. Ankara Atatürk Anadolu Lisesi’nden mezun olduk, Tandoğan’dan da taşındık; herkes kendi yoluna gitti. Ara sıra çeşitli vesilelerle haberleştik ama en son Linkedin ve Facebook’ta kaldı bağlantımız.

Geçenlerde gazetede gördüm albüm çıkartıyor olduğunu. Yolumu bir kitapçıya düşürüp edindim. Keyifli, dinlemesi hoş bir çalışma olmuş; benim tanıdığım Baler de öyle bir insandı zaten. Edinmenizi tavsiye ediyorum.

Sevgili Baler, tebrikler, devamını bekliyoruz.

Ha, unutmadan…

Ne gelmek elimizde, ne gitmek.
Parantezi ne açabiliyoruz, ne kapatabiliyoruz.
Parantezin içi bize bırakılmış ama, onu da sonsuzmuş gibi yaşıyoruz; her şeyi erteliyoruz.
Halbuki sadece hayallerinin peşinden koşmak bile mutlu yaşatabilir insanı.
Hayal bile kurmuyoruz.
Ne biçim insanlar olduk biz ya?

---

Ne yazık ki devamı gelmedi ve ben bu yazıyı paylaştıktan 7 yıl kadar sonra, 2 Kasım 2019’da Baler’i genç yaşında kaybettik. Müziğini de anılarıyla birlikte bize bıraktı. Huzur içinde dinlen güzel insan.