10 Mbps rakamı benim gözümde bilişim mimarilerinin değişimi konusunda kilit rol oynayan bir eşik değeridir. Ethernet ilk tanımlandığı zamanki standart hız 10 Mbps’dir. Daha sonra bunun Fast’i, Giga’sı vb.si çıkmakla beraber 1990’larda bina içi ağ erişiminde ulaşabildiğimiz en üst rakam olarak yer edinmiştir.

Eminim yazının başlığındaki cep ifadesinin cep telefonuna bir gönderme olduğunu düşünenler de vardır ama benim kast ettiğim bayağı, bildiğiniz cep; hani ceketlerde, paltolarda olan.

Daha önceki bir yazımda da başka dille ifade etmiştim gerçi, bir kez daha da tekrarlamakta zarar yok. Bilişim dediğimiz iş sonuçta bir işlemcide yapılıyor. Onun dışında kalan bütün konu, işlemcinin işleyeceği bilginin depolandığı yerler ve bu verilerin söz konusu yerler arasındaki yolculuğu.

Tablet bilgisayar ve akıllı cep telefonları kullanımı ile yaygınlaşan mobil işletim sistemleri, aslında tasarlandıklarından çok daha büyük işler peşinde koşuyorlar bu aralar. Gözlerini diktikleri yeni hedef gömülü işletim sistemleri olarak bilinen alan; yani halk tabiri ile içinde “beyin” bulunan cihazlar.

Yıl 1995, mevsimlerden de yaz olmalı ki, ben Kızılay’da Yeni Karamürsel’in önünde bir arkadaşımı beklerken yanımda sohbet eden kızlardan biri düşük belli bir pantolon ve göbeği açık bırakan bir T-Shirt giymişti. Görünüşün yanı sıra asıl dikkatimi kızların sohbet konusu çekmişti.

Bilişim sözcüğü literatürde yerini aldı almasına da bilişimci dediğinizde hala yadırgıyorum biraz. Eskiden “bilgisayarcı” diye geçerdi bilişim işleri ile uğraşanlar. Haklı da bir sebebi vardı bu ifadenin, çünkü kullanılan tek cihaz, ister mainframe, ister Commodore 64, ister PC, sonuçta bir bilgisayardı.